dr Ewelina Szaniawska-Białas
Ewelina Szaniawska-Białas otrzymała tytuł magistra chemii Uniwersytetu Warszawskiego w roku 2014, po czym kontynuowała naukę w ramach studiów doktoranckich na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego w pracowni Chemii Nieorganicznej i Analitycznej. Tytuł doktora nauk ścisłych i przyrodniczych otrzymała w roku 2020. Podczas studiów doktoranckich zdobyła znaczące doświadczenie w zakresie (foto)elektrochemicznej redukcji CO2 do użytecznych związków chemicznych. W latach 2016-2019 dr Szaniawska-Białas odbyła staże naukowe
w zagranicznych ośrodkach badawczych, m.in. na Uniwersytecie w Segedynie, Węgry (opiekun naukowy: Prof. C. Janaky), na Uniwersytecie w Arlington, USA (Prof. K. Rajeshwar) oraz na Uniwersytecie w Paryżu, Francja (Prof. M. Jouini). Po obronie doktoratu, dr Szaniawska-Białas rozpoczęła współpracę z dr hab. Renatą Solarską w ramach projektu HERA. W styczniu 2021 roku dr Szaniawska-Białas rozpoczęła staż podoktorski w grupie badawczej prof. Jiří Čejka na Uniwersytecie Karola w Pradze, w ramach projektu CUCM. Jej praca obejmowała syntezę, modyfikację i aplikację materiałów mikro- i mezoporowatych na bazie tlenku tytanu. Od roku 2023 dr Szaniawska-Białas współpracuje z dr Ewą Wierzbicką w Wojskowej Akademii Technicznej nad syntezą nowych materiałów światłoczułych, bazujących na nanoporowatym TiO2 do fotokatalitycznej i fotoelektrochemicznej produkcji H2. Ponadto dr Szaniawska-Białas uzyskała finansowanie na prowadzenie badań nad generacją indukowanych światłem defektów punktowych sieci krystalicznej (Ti3+-VO) nanostrukturalnego TiO2 celem inkorporacji pojedynczych atomów platyny, do produkcji H2 z energii słonecznej.
Metodyki badawcze:
- woltamperometria cykliczna
- chronoamperometria
- elektrochemiczna spektroskopia impedancyjna
- chromatografia gazowa
- spektroskopia UV-Vis
- skaningowa mikroskopia elektronowa (SEM)
Projekty:
NCN Miniatura-7 / 2023/07/X/ST11/00752 / Indukowane światłem defekty punktowe sieci krystalicznej (Ti3+-VO) nanostrukturalnego TiO2 jako centra inkorporacji pojedynczych atomów platyny do zastosowań w wydajnej konwersji energii słonecznej do produkcji alternatywnych paliw / 05.10.2023-04.04.2025 / Kierownik projektu
Celem projektu jest opracowanie alternatywnej metody wprowadzenia defektów punktowych (Ti3+-Vo) do sieci krystalicznej nanostrukturalnego ditlenku tytanu, jako centrów inkorporacji pojedynczych atomów (ang. single-atom; SA) lub klasterów metali szlachetnych (tutaj Pt) będących wydajnymi katalizatorami fotokatalitycznego (PC) i fotoelektrochemicznego (PEC) wydzielania wodoru. Niniejszy projekt dotyczy potwierdzenia czy indukowanie defektów punktowych (Ti3+-Vo) światłem może zastąpić etap wygrzewania materiału w wodorze w celu wytworzenia centrów aktywnych zdolnych do inicjacji domieszkowania TiO2 platyną w postaci pojedynczych atomów. Ponadto, dzięki przyszłemu zastosowaniu opracowanych materiałów w fotokatalizie czy w ogniwach fotoelektrochemicznych możliwe będzie wyprodukowanie wodoru w sposób bezpośredni, zeroemisyjny przy jednoczesnym wykorzystaniu powszechnie dostępnej energii promieniowania słonecznego.
Lokalizacja: budynek 5, pokój 114
e-mail: ewelina.szaniawska@wat.edu.pl
tel.: -
ORCID: https://orcid.org/0000-0002-2319-0615
Scopus: 56646477500